Część V: Gdzie na spacer? Na północ! (ETAP II)

przemek

[link widoczny dla zalogowanych]

Spacer na północ od Nowej Bykowiny skończyliśmy pod kościołem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starej Bykowinie, spod którego kontynuujemy naszą wycieczkę...

Część V: GDZIE NA SPACER? NA PÓŁNOC! (ETAP II)

Źródło: "Miesięcznik Barbara", nr V: styczeń 2010

Spod kościoła NSPJ w Bykowinie ruszamy w kierunku wschodnim. Zaraz za terenem parafii stoi budynek przychodni zdrowia, za którym biegnie ulica Siekiela. Skręcamy w lewo kierując się ku skrzyżowaniu z ulicą Katowicką, gdzie znajduje się węzeł komunikacyjny (przystanki tramwajowy oraz autobusowy, a także postój taxi). Zabudowa, którą mijamy w tym rejonie, pochodzi z lat 50-tych XX wieku. Tworzy ją osiedle piętrowych domów, nakrytych spadzistymi dachami, które ciągnie się w kierunku wschodnim po ulicę Plebiscytową.

Na skrzyżowaniu ulic Siekiela i Katowickiej skręcamy w prawo i podążamy wzdłuż oddanej w 1901 roku linii tramwajowej. Zaraz za przystankiem przechodzimy po dawnym wiadukcie, pod którym niegdyś kursowały pociągi między Kochłowicami a Chebziem i Orzegowem. Zaraz za nim rozpoczyna się osiedle, określane w lokalnej nomenklaturze „hotelami”. Nazwa wzięła się stąd, że w latach 50-tych XX wieku powstały tu dwa hotele robotnicze dla górników kopalni „Wirek”. Obecnie dawne hotele zostały odremontowane i zaadaptowane na lokale mieszkaniowe.

Za osiedlem przy ulicy Katowickiej są zabudowania Zakładów Metalowych „Domgos”, stojących w miejscu, gdzie w 1888 r. powstała fabryka blach dziurkowanych. Kawałek dalej, po przeciwnej stronie drogi, stała swego czasu fabryka porcelany. Swą działalność rozpoczęła w 1925 roku. Założył ją Ryszard Czudaj w miejscu cynkowni „Franciszek”. W Polsce Ludowej fabrykę upaństwowiono. Kres jej działalności nastąpił w 1988 roku. Dziś pozostała po niej nazwa przystanku „Bykowina-Porcelanka” oraz nazwa ulicy Ceramicznej, krzyżującej się w tym miejscu z ulicą Katowicką. Wzdłuż tej pierwszej jeszcze kilka lat temu biegły tory kolejki wąskotorowej.

Podążając jej tropem skręcamy w prawo i wąską ścieżką kierujemy się ku dawnej kopalni „Wirek”. Po kilkudziesięciu metrach dochodzimy do osiedla górniczego przy ulicy Dunikowskiego. Zaraz za nim do niedawna istniała kopalnia „Wirek”. Jej historia rozpoczęła się w 1824 roku pod nazwą „Hugo”. Pierwszymi właścicielami pola górniczego byli hrabiowie Henckel von Donnersmarck. Z czasem do kopalni dołączano sąsiednie pola. Zakład kilkakrotnie zmieniał nazwę. Przed samym wstrzymaniem wydobycia w 2009 r. nosił nazwę „Halemba-Wirek”. Nieznana jest przyszłość obiektów należących do zamkniętej kopalni. Wiele z nich posiada ciekawą szatę architektoniczną. Po drugiej stronie ulicy Tunkla wznosi się pawilon handlowy „Górnik”, zbudowany w 1983 roku. Obecnie mieści się w nim m.in. sklep „Biedronka”.

Spod kopalni wzdłuż ulicy Pordzika kierujemy się ku Starej Bykowinie. Po kilkudziesięciu metrach ponownie przecinamy dawną linię kolejową Orzegów-Chebzie. Także tu nie zachowały się tory. Stoi natomiast zdewastowany budynek dawnej stacji kolejowej „Nowy Wirek”, który obsługiwał przed laty pasażerów z Bykowiny i pracowników kopalni. Kawałek dalej, przy skrzyżowaniu ulic Pordzika i Plebiscytowej, w 1962 roku oddano do użytku odkryty basen kąpielowy o wymiarach 45 x 20 m. Po zmianach ustrojowych w latach 90-tych basen przestał pełnić swoją rolę.

Spod stacji kolejowej podążamy na południe wzdłuż dawnych torów. Ścieżka prowadzi nas przez ogródki działkowe. Po krótkim czasie dochodzimy do chodnika łączącego kopalnię z Nową Bykowiną. W tym miejscu skręcamy w prawo i po chwili jesteśmy z powrotem na naszym blokowisku.

Przemysław Noparlik
[link widoczny dla zalogowanych]